BISACODYL VP 5MG*30 TAB.POWL. IR/MEDE/BG

Bisacodyl VP 5 mg 30 tabletek dojelitowych

Nazwa: Bisacodyl VP
Postać: tabl.dojelit.
Dawka: 5 mg
Opakowanie: 30 tabl.

Bisacodyl VP – opis i wskazania

Zaparcia różnego pochodzenia (nawykowe i przewlekłe zaparcia u obłożnie chorych, nawykowe zaparcia w podeszłym wieku, zaparcia po zmianie diety, zaparcia w okresie pooperacyjnym i inne). Opróżnienia jelita przed badaniami diagnostycznymi i zabiegami chirurgicznymi (np. rektoskopią, cholecystografią, urografią, rentgenodiagnostyką jamy brzusznej, zdjęciami radiologicznymi odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa).

Działanie

Jest to lek przeczyszczający i wiatropędny. Działa bezpośrednio na błonę śluzową jelita grubego, pobudzając czuciowe zakończenia splotów nerwowych w błonie śluzowej i warstwie podśluzówkowej. W następstwie przyspiesza i nasila perystaltykę jelita grubego. Zwiększa także wydzielanie wody i elektrolitów w okrężnicy, co powoduje rozluźnienie mas kałowych i ułatwia wypróżnienie.

Skład – jakie składniki zawiera lek Bisacodyl VP

Jedna tabletka dojelitowa Bisacodyl VP zawiera bisakodylu (Bisacodylum) 5 mg.

Substancja pomocnicza: laktoza jednowodna (55 mg).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Dawkowanie – jak stosować lek Bisacodyl VP

U dzieci poniżej 10 lat z przewlekłym zaparciem preparatu nie należy stosować bez zalecenia lekarza. Preparatu Bisacodyl VP nie należy stosować u dzieci poniżej 4 lat. Krótkotrwałe leczenie zaparć. Dorośli i dzieci powyżej 10 lat: doustnie, 5-10 mg (1-2 tabl.) /dobę (zwykle na noc); dzieci w wieku 4-10 lat: doustnie, 5 mg (1 tabl.) raz/dobę (zwykle na noc). Opróżnienie jelita przed badaniami diagnostycznymi i zabiegami chirurgicznymi: produkt należy stosować pod nadzorem lekarza. Dorośli i dzieci powyżej 10 lat: doustnie, 10 mg (2 tabl.) rano oraz 10 mg (2 tabl.) wieczorem w przeddzień badania lub zabiegu. Zwykle w dniu zabiegu wskazane jest dodatkowe zastosowanie bisakodylu doodbytniczo w postaci czopka. Dzieci w wieku 4-10 lat: doustnie, 5 mg (1 tabl.) wieczorem w przeddzień badania lub zabiegu. Zwykle w dniu zabiegu wskazane jest dodatkowe zastosowanie bisakodylu doodbytniczo w postaci czopka. Osoby w wieku podeszłym, pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby: nie ma konieczności modyfikacji dawki.

Uwagi

Tabl. należy zażywać w całości (nie rozgryzać ani nie rozkruszać), obficie popijać wodą.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Zespół ostrego brzucha (między innymi niedrożność jelit, zapalenie wyrostka robaczkowego), choroba Leśniowskiego?Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, krwawienie z przewodu pokarmowego, ciężkie odwodnienie.

Uwagi i ostrzeżenia dotyczące leku Bisacodyl VP

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności

Należy unikać długotrwałego i systematycznego stosowania bisakodylu, ponieważ prowadzi to do nasilenia zaparcia i niemożności wypróżnienia bez zastosowania coraz silniejszych środków przeczyszczających oraz może powodować zaburzenia gospodarki wodno­elektrolitowej (w tym hipokaliemię). Jeśli stosowanie leków przeczyszczających konieczne jest codziennie, należy dążyć do ustalenia przyczyny zaparcia. Nie stosować w bólach brzucha o nieznanej przyczynie, gdy występują nudności lub wymioty. Odnotowano przypadki zawrotów głowy i/lub omdlenia w trakcie defekacji u pacjentów przyjmujących leki przeczyszczające, jednak nie wiadomo, czy są one spowodowane parciem na stolec, czy też pojawiają się w wyniku odruchu naczyniowo-nerwowego wywołanego bólem związanym z zaparciem. Lek Bisacodyl VP jest produkowany w postaci tabl. dojelitowej, zapobiegającej drażniącemu działaniu leku na żołądek, dlatego też tabl. powinna być połknięta w całości bez uprzedniego rozkruszania lub rozgryzania. U dzieci poniżej10 lat z przewlekłym zaparciem, a także u pacjentów w każdym wieku, u których produkt jest stosowany w celu opróżnienia jelita przed badaniami diagnostycznymi i zabiegami chirurgicznymi nie należy stosować produktu bez zalecenia lekarza. Produkt zawiera laktozę. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, z niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Lek nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Interakcje

Stosowanie produktu jednocześnie z lekami zobojętniającymi sok żołądkowy lub mlekiem zwiększa ryzyko wystąpienia podrażnienia błony śluzowej żołądka. Produkt należy przyjmować nie wcześniej, niż 1 h po przyjęciu leku zobojętniającego sok żołądkowy lub wypiciu mleka. Lek, szczególnie stosowany w dużych dawkach, może nasilać działanie glikozydów naparstnicy poprzez zaburzanie równowagi wodno-elektrolitowej. Jednoczesne stosowanie z bisakodylem leków moczopędnych lub kortykosteroidów zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń równowagi wodno-elektrolitowej. Jednak zaburzenia te obserwuje się głównie wówczas, gdy bisakodyl stosowany jest w dawkach większych niż zalecane.

Ciąża i laktacja

Badania na zwierzętach dotyczące wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka i płodu, przebieg porodu i rozwój pourodzeniowy są niewystarczające. Potencjalne zagrożenie dla człowieka nie jest znane. Produktu nie wolno stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Choć nie wiadomo, czy bisakodyl przenika do mleka kobiecego, nie zaleca się stosowania produktu przez karmiące matki.

Działania niepożądane

Zaburzenia układu immunologicznego: (bardzo rzadko) reakcje alergiczne włącznie z pojedynczymi przypadkami obrzęku naczynioruchowego i reakcjami anafilaktoidalnymi. Zaburzenia żołądka i jelit: (nieznana) bóle brzucha i biegunka.

Przedawkowanie

U osób, które przedawkowały bisakodyl mogą wystąpić: biegunka, kurczowe bóle brzucha i zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej (głównie hipokalemia) z wszystkimi jej konsekwencjami (np. u pacjentów przyjmujących jednocześnie glikozydy naparstnicy dojść może do zwiększenia siły działania tych leków). W celu zmniejszenia absorpcji leku należy sprowokować wymioty lub zastosować płukanie żołądka. Jako że brak jest specyficznej odtrutki, należy wdrożyć leczenie objawowe, przede wszystkim wyrównanie zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej oraz podawanie leków spazmolitycznych.

 

Podmiot Odpowiedzialny
Medezin